Het gesprek over geld gaf me plotseling hevige steken in m'n linkernier en een knoop in m'n zonnevlecht zodat m'n ademhaling blokkeerde.

Er werd mij verder wegwijs gemaakt in de codes van het instrument en ik kreeg de ruimte om met een teken aan te geven dat mijn lichaam een hevige reactie gaf en dit de nodige aandacht wou geven. Ik vertelde wat ik voelde en door de juiste aandacht op de juiste moment op de juiste plaats te geven aan mijn lichaam ontspande het terug. Nog enkele inzichten werden gedeeld en was toen klaar met "ik" en kon weer verder met " wij"....

Fantastisch dat er ruimte is voor een tilt en dat die gehoord en gezien mag zijn en niet onderdrukt ...weggemoffeld dient te worden of in het beste geval alleen dient beleefd te worden...waardoor je een gedeelte van het gesprek niet volledig aanwezig kan zijn

Als we op deze manier met elkaar praten...wordt therapie overbodig !

Wordt vervolgd....