Mooie woorden en gemakkelijker gezegd dan gedaan. Een trauma leeft het liefst in de duisternis, verstopt zich en neemt een stukje van je ruimte in ...Het is een gevoel , gevoelens ten gevolge van een gebeurtenis, verhaal, niet volledig , tot in de diepte gevoeld.. en losgelaten. Het wordt bijgehouden voor later. Het krijgt ook geen stem...er wordt over gezwegen. Dit is een oud patroon dat reeds generaties gehanteerd wordt...niet stilstaan , gewoon altijd door doen , hoort erbij.
Trauma, na trauma wordt bijgehouden ...voor later...er is geen ruimte meer in het lichaam en langzaam maar zeker is men zo gevlucht naar 4D en wordt lichaam en geest van daaruit als een marionette poppetje aan draadjes gedirigeerd.
Zo is het dat velen slapen in 3 D en het meeste van hun energie gebruiken om gevoelens te vermijden.
Bewustzijn , oerkracht is nodig om stapje per stapje aanwezig te zijn in het lichaam in 3 D en de pulse van de ijzeren kernkristal, 1D weer te voelen .
Wordt vervolgd met meer over 4 D....